Telefon

Źle mi - jestem sam i trzeźwy.
Stan ducha - skandaliczna melancholia.
Melancholii nie lubie - jest taka śliska, nieuchwytna,
A raczej ja za słabego pióra.
Choć i nigdy dobrej melancholii nie czytałem.
No może raz - "Skład surowcowy musztardy sarepskiej"

Żadna nie dzwoni i żadna nie pisze.
Ja też - jak mówiłem jestem trzeźwy
Tego jedyny pozytyw, bo wszystkie to egoistyczne szmaty
I tak to tylko one odbierają słuchawki.

Żaden nie dzwoni, żaden nie pisze,
Wiem, nie ma ze mnie pożytku, gdy nie piję.

Abstynencja to katusze dla duszy mej
A jeszcze bardziej dla telefonii komórkowej.

z dedykacją dla sieci Era

autor

Johohanan

Dodano: 2006-12-06 15:25:53

Ten wiersz przeczytano 675 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Technologia

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie