Telefon

telefon wielofunkcyjny - coś bez czego nie wychodzi
się z domu i trudno się rozstać... prawie towarzysz
życia - dobry wiersz ze smutną konkluzją...

Odniosłam też wrażenie nieodparte,
że słonie - one poszły grać
ale o w pół do czwartej :)

Na wesoło ale też bardzo mądrze zobrazowane pewne
pułapki dzisiejszego świata i skierowane słowa strona
dzieci a więc pouczająco.

Znak czasów...
Pozdrawiam

zastanowilby sie nad ostatnim dwuwersetem, czy nie
odwrócić sytuacji z dzwonieniem, ale zapewne -
rozpatrzyleś wczesniej

Ciekawa od=bserwacja z zycia - i - konstatacja, która
- niby przykra - jakoś nikomu nie prszeszkadza. Wuj -
chodzi wlasnymi ścieżakmi i czuje się zadowolony.;)-
zwł. jesli ma się zanjomych w internecie... - jednak
troszkę wydzwania się wtedy.- Tak więc wiersz - to
zaczątek jakby do dyskusji - jak rzeka.
Pzdoro:)

Coraz częściej ludzie dzwonią do siebie będąc w jednym
domu, tylko w innych pokojach.Poważny temat dla
socjologów.

Fajny wiersz. Ja praktycznie używam stary telefon
komórkowy wyłącznie do rozmów, na resztę nie mam
ochoty, gdyż szkoda mi czasu.
Pozdrawiam. Miłego dnia :)

Gadżeciaż :D

Słusznie. Nie ma gości, żeby dzwonić
do nich. Takie teraźniejsze życie.

Tak to właśnie jest z tymi telefonami. Służą do
wszystkiego a najmniej do rozmów:)
Pozdrawiam.
Marek

Wujka zgwałci ta technika. Real w sieci mu
umyka...Pozdrawiam

Obrazowo. Tyle funkcji ma komórka, że podstawowa ginie
w natłoku. Miłego dnia:)

samo życie smartfofanów ;-)

"w"- miało być:)