telenowela
dla milagros i magdy m.
jesteś tu przy mnie
twój niewidoczny uśmiech
twój niemy oddech
brakowało mi ciebie
ale nareszcie wróciłeś
jak wszystko powraca do ziemi
brakowało mi ciebie
jak gorączce majaczeń
ale nie odszedłeś na długo
jak długo nie odchodzi zapach po śmierci
nie zostawiłeś mnie
jak zostawia uśmiech pomór
jesteśmy znowu razem
jak kości oblepione zgnilizną
bez ciebie byłam pusta
jak rzucane na wiatr kamienie
witaj z powrotem
tchawico w przełyku
reżyserze, czy mogę napić się wody?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.