Ten czas
Amor, niesforny brzdąc
Ułożył uczuć niezwykłą mozaikę.
Pokruszonych odłamków tysiąc
Zamienił w piękną bajkę.
Spacery z księżycem,
Namiętnością Serce upajają
Pobudki ze słońcem,
Optymizmem Rozum napełniają.
Serce uśmiecha się radośnie
Z Rozumem za rękę śmiało
Niczym w cudownym śnie
Marzenie realnym się stało.
Dodano: 2013-03-06 00:08:37
Ten wiersz przeczytano 785 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
:)+++:)
i Serce*
'Pokruszonych odłamków tysiące*'
wiem, że gubi rym ale tak jest poprawnie.
rozum* nie potrzebnie z dużej litery:)
Poza tymi czytelniczymi uwagami wiersz podoba mi się
bardzo.
Pozdrawiam:)
Śliczny wierszyk, pozdrawiam.
Pozwole sobie miec czelnosc zwrocic uwage na
zastosowanie wielkich liter w wierszu... szkoda ze
autorka przed zamieszczeniem wiersza nie zwrocilA n to
uwagi/ nie jest tak autor tak zrobil- to tak Ma byc...
Trzeba zwrocic uwage na zasady, wtedy przynajmniej
mozna wnioskowac ze autorka przylozyla sie do pracy/
pozdrawiam
No... nie zawsze to serce tak razem z rozumem...
uważaj...Na mnie wierszyk zrobił miłe wrażenie.
Serdeczności.
Za dużo serca, księżyca w tym utworze. Taki troszkę
licealny utwór. Wierszyk.