Ten jeden dzień...
Biały obrus
potraw dwanaście
i opłatek na jednym z talerzy
zapach świerku
blask ozdób i lampek
a w stajence na sianku
On leży
pierwsza gwiazdka
co drogę wskazuje
mędrcom, pasterzom i nam
On bezbronny
a jednak wszechmocny
blask od żłóbka
rozchodzi się w świat
dzień szczególny
co jeden raz w roku
w który dane nam się zanurzyć
Bóg się rodzi
przyjmijmy Go zatem
do serc naszych
i innych ludzi...
autor
jozen
Dodano: 2017-12-24 22:21:54
Ten wiersz przeczytano 823 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Piękny świąteczny wiersz. Pozdrawiam. Wesołych Świąt
;)))
To taki dzień który przypomina, że Boga powinniśmy
mieć na co dzień w sercu, a nie tylko od święta.
Radosnych życzę!
Śliczna refleksja pozdrawiam serdecznie:)
Dziękuję Aniu i wzajemnie :-)
Radosnych Świąt Bożego Narodzenia i wszystkiego
dobrego w nadchodzącym roku :))