Ten plomien daje mi cieplo

Zawsze obojętnie Cię mijałam
Nie zauważałam jak się śmiałeś
Nieświadomie obok Ciebie stałam
Nie zauważałam jak płakałeś

Jak po chwastach niezmiernie deptałam
Bez żadnego miłosnego wzdychania
Szyderczo wzrok zawieszałam
Nie wiedziałam, że warte czekania

Kiedy dojrzałam Twego piękna promieniującego
Gdy spojrzałam w blask oczu, tak przejmująco
Wewnątrz ogarnęło mnie coś fascynującego
Nagle świat pokochałam, w sercu zapanowało gorąco

Czy ponownie się narodziłam?
A może Bóg nowy świat stworzył?
Czy świat machnięciem różdżką przemieniłam?
A może to ktoś taki scenariusz wdzięczny wyjątkowo dla mnie ułożył?

Nie wiem jak to się stało?
O jakim czasie, i chwili?
Że moje serce Twemu się oddało?
Wiem tylko, że aniołowie uczucie to na wieki gdzieś wyryli...

Pragnę by młody pąk rozkwitł na cudny kwiat
I rozwijał się w cieple objęć i pocałunków
Żeby nie zwiędnął mimo wielu kruchych lat
I stał się najwspanialszy, jak ten z mistrzowskich malunków

autor

MaRyLiN

Napisany: 2006-06-20 Dodano: 2006-06-21 13:26:19

Ten wiersz przeczytano 437 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie