Ten poranek był inny

Ten poranek nie wydawał się być jakiś szczególny
Ten poranek nie wydawał się być inny od pozostałych
Słońce świeciło tak samo
W sercu moim nadal smutek, niepokój, żal
pozostał

Jednak ten dzień szykował dla mnie coś nieoczekiwanego

Wstając rano niedbale wiążę włosy, myje się, ubieram
Trochę podmaluję i z ciężkim sercem znowu układam włosy
Z nutka staranności

Złotą myśl człowiek duchowny mi przekazał
Że smutnym będzie człowiek
Dopóty... dopóki w sercu jego złość i zazdrość gościć będą

Do tych dwóch uczuć jeszcze żal i poczucie winy, zarzucić niczym kotwice można
By jeszcze bardziej utrwalić się w tym co od wewnątrz mnie zabija


Mimo, że decyzje podjęłam
Mimo, że zrezygnowałam
Poddałam się
Powiedziałam że walczyć już nie będę
Bo na siłę nic od Ciebie nie chce

Jakoś zniosę Twój widok
I zwykle cześć
I obojętne przejście dalej

Jednak...

Jednak w tym samym momencie do mych uszu dobiegł dźwięk

Dźwięk zwykły, codzienny mi...

Jednak tym razem ów dźwięk Ty spowodowałeś

Nie wiedząc o co chodzi zmieszana totalnie

Słyszę, że wcale nie jest tak jak mi się wydaje

Że jednak nie każdy jest taki sam
że jednak mylić się można i to bardzo

Więc już nie musze odwracać się do Ciebie plecami
I ze spuszczonym wzrokiem za rogiem szlochać cichymi łzami


Żal minął
Smutek minął
Poczucie winy zniknęło

Ten jeden moment dał mi tyle radość i ulgi na duszy

Jeden Twój gest
Jedno słowo
I świat znowu widzę kolorowo

I mimo, że wiem, że już tak cudownie nie będzie
Mimo, że wiem ze u boku Twojego miejsce jest kogo innego

Raduje się z tego co mnie tego dnia spotkało


Żal minął
Smutek minął
Poczucie winy zniknęło

Dziękuję

Dziękuję bo się myliłam
Dziękuję bo nie wierzyłam

dziękuję

dziękuję, że dałeś mi wiare w ludzi..wiare w to że nie każdy jest taki sam...wiare w to że coś zniszczonego można odbudować

autor

karla

Napisany: 2007-03-20 Dodano: 2007-03-20 19:32:03

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Radosny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie