Teraz

byłem żywym
ale dawno już umarłem
uciekając przed prawdą
i słońcem nadziei

znalazłem się w piekle pustki
gdzie nie ma drzwi
przez które wpadłem w nicość
od niej brak jest ucieczki

teraz moje oczy płaczą
tak jak i natura wokół
teraz nie szukam siebie
ale podążam za cieniem

nawet on się wstydzi
swojego powiązania ze mną

TERAZ to przekleństwo
a JUTRO nie nadchodzi
DZISIAJ jest kłamstwem
którego nie uniknę...

autor

Cabal

Napisany: 2001-09-01 Dodano: 2008-05-20 14:34:44

Ten wiersz przeczytano 771 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie