Tęsknię za Tobą
wiersz ten dedykuję Nikoli Domańskiej
Nikolu to tylko sen
którym się bardzo smucisz
z grobu zostanie tylko cień
do rodziny swej wrócisz
Ja Twój pradziadek
po ziemi będę Cię oprowadzał
mądrości będę cię uczył
jak żyć na świecie doradzał
nie umię Twej śmierci wytłumaczyć
dojść do sedna zdarzenia
nie potrafię ci Boże przebaczyć
że zabrałeś Jej prawo istnienia
Stefan Simlat
autor
Stefan Simlat
Dodano: 2020-08-04 13:51:02
Ten wiersz przeczytano 3118 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Odejście bliskiej osoby zawsze jest raną na całe
życie... Pozdrawiam serdecznie +++
Wzrusza i smutkiem napawa, że żegnamy
młodych, trudno pogodzić się, takie przeznaczenie...
Współczuję i pozdrawiam serdecznie...
Smutno i boli. Moje wyrazy współczucia zostawiam.
Przejmujący w swojej wymowie...
Pozdrawiam
Piękny dedykowany wiersz.
Bardzo trudno, pogodzić się ze śmiercią, drogiej nam
osoby.
Pozdrawiam serdecznie.
Śmierć jest wybiórcza. Najbardziej lubi ludzi starych,
ale nie gardzi też młodymi i dziećmi. Nie wińmy
nikogo.
:(
Pozdrawiam
Za przedmówcami.
Wkradło się kilka literówek:
"mądrości będę cię" "nie umiem"
Pozdrawiam autora.
wiersz pełesn smutku, tęsknoty i wyrzutów (Bogu)
Smutny, pełen wewnętrznego bólu wiesz.
Trudno taki skomentować.
Pozdrawiam.
Marek
Wiersz jest smutny i piękny.
Nie wiem co dalej napisać, chyba tylko to.
Non omnis moriar- wierzę w to.