Tęsknienia są powietrzem i...
https://youtu.be/fsCAObVByUQ
ty - która żyjesz natury życiem
/co daje wszystko i odbiera/
ty - która mieszkasz góry cieniem
nad brzegiem rzeki
w chacie
krytej słomą
dzika
rozkoszy
ty - w szeleście swego stroju
odkrywasz nagości
dziwny kwiat i
topisz go w rzece
co cię obmywa
jak tonąca
w koronkach białych królowa
zapach tego kwiatu
upaja
jak wino
może dlatego lecą za tobą
białe gołębie
ten ogród rozbrzmiewa ciszą
smutną i pustą której
nikt nie kocha
depcze suchy bukiet
połamanych kwiatów
martwych jak życie
jak ktoś
kto potrafi godzić się
z bólem porażki
wtyka pachnący świeży kwiat
do suchego bukietu
niech wie że był kiedyś -
żywy
Komentarze (182)
Przepięknie. Pozdrawiam
Piękny wiersz z obrazowymi rekwizytami. Pozdrawiam