Tęsknota

Tęsknię za Tobą najmocniej jak człowiek potrafi,
Wszystkie moje komórki i każdą część ciała,
Gdy Cię nie ma w pobliżu piekielny ból trawi,
Ma dusza umęczona brakiem Twojej woła,
Że chce się z Twoją w rozkoszy raz na zawsze stopić,
Zespolić się z nią tak mocno, by jedna powstała,
By nie musieć już cierpieć, smutków nie dostąpić,
By szczęśliwą się stała, wiecznie radowała,
Lecz rzeczywistość okrutna tak ten świat złożyła,
Że ma dusza kaleka i cała zbolała,
Czuje się zagubiona jakby nie istniała,
Gdy Ty jesteś daleko pustka w niej powstała.

autor

FuRTKa

Napisany: 2005-05-07 Dodano: 2007-03-02 17:30:43

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Sylabiczny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie