Tęsknota
Tęsknota
Cóż można rzec,
co napisać
gdy serce się wyrywa
i chce,
tam gdzie ty,
tam gdzie jesteś,
choć na chwilę,
choć troszeczkę,
nie tylko we wspomnieniach
które się zacierają, bledną,
a tak jeszcze raz,
do ciepła dotyku,
do oddechu na skórze,
tak by włosy na rękach
piały z zachwytu,
by usta nabrzmiały,
od krwi pulsującej,
wierzę, że kiedyś
jeszcze raz,
zatańczymy
na łące
pośród dmuchawców.
Łódź 01.06.2013 Mirosław Pęciak
Komentarze (6)
piękny wiersz.
Miniek183 "czytam ten tekst na jednym oddechu, choć
powoli."
A ja wolę mieć możliwość szybkiego powracania do
fragmentów, które mnie zaciekawiły, zafascynowały...
Ty - autor, wiesz, co będzie dalej i jak się skończy,
opowiadana przez Ciebie, historia, ja - czytelnik,
muszę doczytać do końca (nie zawsze powoli) żeby
odnaleźć puentę.
Miłego dnia :)
PL - dotknij jej dłoni i marzenie spełni się.
Pozdrawiam:)
Zora2. Serdeczne dzięki za korekty,
nikt się błędów nie ustrzeże,a to co robisz jest
fenomenalne.
Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam cieplutko.
Ps. czytam ten tekst na jednym oddechu, choć powoli.
Serce dobrym przewodnikiem. A ciebie prowadzi do
pięknego tańca :)
Pozdrawiam.
Dzień dobry. To ja, Twoja redaktorka :) Zaczynam się
martwić, że stracę posadę, bo coraz mniej do
przeredagowania :)
Dzisiaj moja praca ograniczyła się tylko do:
- podziału tekstu na strofoidy,
- usunięcia jednego wersu,
- dostawienia E do W, bo „we” piszemy regularnie przed
wyrazami, które zaczynają się od spółgłoski [w] lub
[f], a potem mają jeszcze jedną spółgłoskę, np. we
Francji, we Włocławku, we Wronkach, we wspomnieniach.
- dodaniu jednego myślnika :)
Chcesz – skorzystaj :) Nie chcesz – uszanuję :)
Miłego dnia :)