Tęsknota (m …)
Pamiętam w twych oczach, ostanie
westchnienie,
zapach kawy twej czarnej, porannie
codziennej.
Głos twój do dzisiaj błądzi w mej
pamięci,
by pójść w twoją stronę, czasami mnie
nęci.
Srebrem przyprószona pamięć już zawodzi
lecz ciągle gdzieś w oddali myśli twoje
słyszę.
Nie wiem jak długi żywot bogowie
spisali,
jestem lecz, nie patrzę na to co w
oddali.
Niepewny w czekaniu, kiedy ta godzina,
przyjdzie rozsiadając się jak w swoim
domu
Zgasi świecę istnienia lodowym oddechem,
życiu da wytchnienie, zostawi je echem.
Komentarze (7)
Najważniejsze,że wiesz co chcesz napisać.Czuję to w
treści.Poczytaj sobie w necie o
średniówce,pokombinuj,porównaj jak inni piszą i będzie
git.Pozdrawiam.
Fajnie , fajnie:) tylko rytm!
Ja bym tak:
Pamiętam w twych oczach, ostatnie westchnienie,
zapach czarnej kawy, porannie codziennej.
Głos twój jeszcze dzisiaj błądzi w mej pamięci,
by pójść w twoją stronę, czasami mnie nęci.
Srebrem przyprószona pamięć już zawodzi
lecz ciągle w oddali myśli twoje słyszę.
Nie wiem jaki długi żywot darowany,
jestem, lecz nie patrzę na to, co za nami.
Niepewny w czekaniu, kiedy ta godzina,
przyjdzie rozsiadając się jak w swoim domu
Zgasi moją świecę lodowym oddechem,
życiu da wytchnienie, zostawi je echem.
Ale wiesz ..to Twój wiersz:)
Wiersz z zadumą nad ostatecznością.
Pierwsza zwrotka - może by się dało przeredagować i
pozbyć części zaimków. Masz: twych, twej, twój, twoją,
mej, mnie. Za dużo jak na 4 wersy.
Pozdrawiam :)
piękny lecz smutny wiersz pozdrawiam
Tęsknota i smutek są częścią naszego życia, wiem z
autopsjii jak trudno wracać do rzeczywistości ale
trzeba próbować odnaleść na nowo sens życia.Pierwszy
krok zrobiłeś
pisząc wiersze i to dobre.Czekam na następne z tej
jaśniejszej strony życia.
Pozdrawiam serdecznie
Ładny, zatrzymuje. Pozdrawiam serdecznie
Ładny, smutny wiersz. Ale tak ujawnia się tęsknota.
Pozdrawiam serdecznie