Tęsknota
Ludzie potrafią tęsknić
przepięknie,
aż im zazdroszczę takiej
tęsknoty.
Gdy o niej czytam, to
serce mięknie,
na umysł działa tak jak
narkotyk.
Moja jest głucha, niema
i szara,
z oczu i nosa wciąż jej
coś cieknie,
po domu snuje się niczym
mara,
na otoczenie spogląda z
lękiem.
Jeśli przychodzi -
skrywam ją w sobie.
Czemu tak robię? (Czasami
pytasz).
- O jej wizycie nikt się
nie dowie,
bo niepotrzebna mi cudza
litość.
Komentarze (54)
To chyba najlepsze rozwiązanie-ukryć ją na dnie
serca...po co inni mają o niej wiedzieć, wystarczy, że
nam nie daje spokoju...Podoba mi się bardzo Twoja
tęsknota, pozdrawiam ciepło
kto tęskni kocha
więc tęsknij - nie ukrywaj jej
pozdrawiam
Ładnie Aniu. Warto mieć w takich sytuacjach
przyjaciela. :)
Pieknie,pozdrawiam serdecznie
Dziękuję blondynko i karacie, że do mnie zaglądacie.
Dobrej nocy.
Można z tęsknotą wyruszać w gości,
lecz przeżyć przyjdzie ją w samotności!
Pozdrawiam!
Jasne. Jak zwykle ciekawie piszesz o tęsknocie. Po co
pokazywać, jasne. Krzemaneczko dziękuję za sugestie
pod moim wierszem, jak zawsze skwapliwie korzystam, z
korzyścią dla nich:)
Podoba mi się Twój wiersz, pozdrawiam cieplutko-:)
Dzięki Jacku za tę stanowczość:)
Miłego wieczoru.
No to i od chłopaka poparcie dla wierszyka
(zdecydowane)!
Pozdrawiam:)
Dziękuję dziewczyny za poparcie dla wierszyka. Miłego
wieczoru.
każdy ma swoje małe tęsknoty,,pozdrawiam
KrzemAnko, powiadasz "jest głucha, niema i szara"? Nie
można celniej...
Brawo:))
Aniu, :)
Bardzo dobry.Prosto z serca.Miłej niedzieli
Dzięki Bożeno i Andrzeju za komentarze
nocsłońca- fajny nick(wskazujący na poczucie humoru),
a co do mojego wierszyka: tak, to dno z dna:))
Miłego dnia.