Tęsknota?

I znów godzina za godziną mija, a ja odbijam się od ściany
Mimo że nie ćpam i nie piję, wciąż czuję się tak jak pijany.
Telefon milczy jak zaklęty, na maila też nic nie przychodzi
A ja, jak wariat lub kopnięty, wciąż nie wiem o co tutaj chodzi.
Czy tak zawrócił w mojej głowie, tej chwili czar, albo poemat
Że widzę w każdym twoim słowie, to czego tam zapewne nie ma.
Czy te westchnienia, szepty czułe, słów tak gorących całe mrowie
Te zręczne kłamstwa i ułuda, tak zawróciły w mojej głowie.
Bym teraz jak pijany chodził, i miotał się jak pies na smyczy
Wspominał Cię w tej zwiewnej sukni, ten obraz piękna i słodyczy.
Kolejna chwila, i milczenie, i ścian mych czułe towarzystwo,
Więc biorę flaszkę, paczkę fajek, i w rzyci od teraz mam to wszystko.
Już nie dzwoń miła, nie pisz wcale, choć myśli moich tyś królowa,
Bo już pijany mocną wódką, wypowiem te niechciane słowa.
Bo za tą ciszę, kłamstwa przebrzmiałe, którymi długo mnie mamiłaś
Możesz usłyszeć, choć nie chcę wcale, kim jesteś, i kim dla mnie byłaś.
Byś chędożyła się, zniknęła, sczezła i padła martwym trupem
Mogłem ja dać Ci prawie wszystko, ale dam jedno, kopa w dupę.

autor

Salligia

Napisany: 2016-08-29 Dodano: 2016-09-12 09:25:07

Ten wiersz przeczytano 716 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie