Tęsknota

Umilkły ulice i słońce wtuliło się w swój cień. Pytam świata dlaczego wciąż odchodzi lecz martwa cisza kaleczy umysł. I trwa bezczas...I pustka śmiertelna. Dlaczego tak trudno jest tęsknić? Piszę słowo za słowem i nie wiem dokąd ulecą...Odbijam wzrok od niemych ścian a one ciągle tylko i po prostu są. Choć cierpienie spływa po nich żalem bez granic, są zbyt dumne by błagać o litość. Wysyłam do ciebie mój szept. Tysiące szeptów by utkać ci lepszy świat. Czasem wydaje mi się, że to drżenie serca na myśl o tobie będzie ostatnim przystankiem na drodze ku wieczności. Łzy kręcą się srebrem na rzęsach . Wciąż brak mi twego dotyku. Zamknięta jestem w milczeniu bo pustka ogranicza mnie ciszą. Tyle chciałabym ci powiedzieć...Ile dałabym za jeden prawdziwy krzyk...Tyle przestrzeni dokoła mnie i każda z nich dopiero do odkrycia. Odszukać cię pragnę w labiryncie iluzji. Jak to jest, że w jednej sekundzie świat wypadł mi z rąk i roztrzaskał się o mokrą od łez podłogę? Było to w dniu, w którym ujrzałam cię po raz pierwszy. Wiesz, gubię się czasami sama w swoich myślach. Chowam twarz przed słońcem gdy znów nadchodzi ból. Uciekam w mrok za każdym razem, kiedy świat jest nie do ogarnięcia. Ale mam w sobie miłość...Kocham Cię...I ciągle ze sobą walczę o jeszcze jeden dzień...

M.G.

autor

lilitH

Napisany: 2009-01-11 Dodano: 2021-01-23 21:10:58

Ten wiersz przeczytano 871 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie