tęsknota
tęsknota
otwórzmy umysł serca świeżego oddechu
zapachem opium miłości człowieka
karty historii bólem kryteria losu
mostu co burzy narodziny słowa
wiosną jadałaś plonów owoce ziemi
latem zbierałaś jeżyny jagody
jesienią drzewa z ziaren nasiona gałęzi
zimą nabierają korzenie wody
bryła zimna kryta w sercu z soplami lodu
kontekstu tonem w boju z emocjami
od pojmowanych religii ucieczki wzroku
koloru krwi podziału pragnień ludzi
w melodiach kultury posłyszanego dźwięku
spotkania kobiety w cyklu kochania
co obudzi w umyśle słonecznego wieku
ery powietrza ciągłe powtarzania
Adam Samuś
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.