Tęsknota ( z cyklu Pielgrzym)

Gdy światła miast gasną,
poprzez mroczną przestrzeń obaw, lęków i demonów,
kroczę wąską ścieżką samotności.
Wyciągając wytęsknionym gestem ramiona
- otwieram się na Światłość!
Miłość, Ufność spływa ciepłem i łzami...
Szepczę; Kocham
Szepczę; Wierzę
Szepczę: Pomóż
A Jasność, Światło Boga obejmuje spokojem...
Zanikam...Ja...Czas...Przestrzeń...
Maleją Wielkie Znaki Zapytania...
Gdy otwiera się serce,
usta milkną,
oczy płaczą,
a uszy nasłuchują Ciszy...

autor

Pielgrzym na skraju Drogi

Napisany: 2005-05-16 Dodano: 2005-06-26 22:25:41

Ten wiersz przeczytano 1336 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie