Tęsknota. On.
cd. część 2
Gdzie jesteś słońce
mrok otulił ziemię
pogrążył utopił
w bezdusznym niebycie
gdzie jesteś radości
gdzie twoja uciecha
gdzie miejsce na
szczęście
szarego człowieka.
Mieliśmy pójść razem
ścieżkę wydeptałem
i magiczny szałas z
z szyszek budowałem
miałem zaprowadzić
do miejsc ze snu
znanych
mieliśmy wśród miejsc być
tak przez nas kochanych
Chciałem Ci pokazać
wiatr w polu wiejący
kwiaty, pola, łąki
las świerkiem pachnący
chciałem ci pokazać
chmury co na niebie
chciałem ci w prezencie
ofiarować siebie
autor
Krystyna
Dodano: 2008-05-11 00:44:05
Ten wiersz przeczytano 905 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Gdy się kocha chce się ofiarować wszystko...nie zawsze
starcza czasu...lub nie zawsze chwila ku temu
sprzyjająca. Dużo tutaj tęsknoty za tym co mogło być.
Tęsknota przewija się w każdym słowie, bardzo pieknie
ujęte uczucie do ukochanej osoby
piękny prezent..ofiarowac siebie na zawsze to
prawdziwa miłosć,oddana/+/piękny
jakże bliski temat...
Ach jakie to piękne gdy ktoś tak kocha choć samotny
jest... chciałeś najważniejsze dać siebie a czego
więcej można chcieć
Wiersz pelen tesknoty i marzen...sercem pisany,,podoba
mie sie.
Bardzo nostalgiczny wiersz. Tesknota w kazdym wersie i
tyle uczucia. Podoba mi sie