Tęsknota za barwą życia - fragment
Mówili, że czas rany leczy,
Mówili, że ze łzami wyleci,
Lecz czas i łzy rady nie dały,
Bo to nie dni, nie oczy płakały.
To serce pęka z rozpaczy,
To ono nie umie wybaczyć,
To dusza z samotności płacze,
Bo przewodnika straciła na zawsze.
To oczy wciąż ciebie szukają,
Choć rozum mówi, że nadaremnie.
Kolory bledną i znikają,
Świat mój stracił malarza- Ciebie.
autor
Mon1ka
Dodano: 2007-03-07 13:43:50
Ten wiersz przeczytano 552 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.