Tesknota za Polska

polsko! ojczyzno moja!
kochac cie nauczyli nas dziatki,
choc zycia nie ma na lonie matki.
zyje z dala, na obczyznie,
mysla bedac w mej ojczyznie.
o co dziatki krew przelali,
rzad polski wnet obalil.
sparaiwedliwosc nie isnieje,
a polityk w twarz sie smieje.
wiec zostawiam dom kochany
i odjerzdzam na Balkany.
tesknic pewnie bede wielece,
ale przetrwam w swej udrece.
nacjonalizm mnie dopadnie
i utopi serce na dnie.

autor

njuschaah

Napisany: 2008-12-23 Dodano: 2008-12-24 11:03:00

Ten wiersz przeczytano 2312 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Polityka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie