Tęsknoty
Wciąż w tęsknocie za makami
i błękitem w skrzydłach ptaków,
odeonem,
w którym świerszcze pierwsze skrzypce
grały,
szyfonowym, zwiewnym szalem
falującym purpurami na spokojnej tafli
jezior
i soczystym kolorytem barw ,
amarantem i fioletem jak z obrazów,
a szczególnie za zakątkiem otulonym
nenufarem
- dał schronienie mej miłości,
tęsknię i wspominam tak bez końca,
i gdy babie lato wzięło mnie w ramiona,
utuliło żal,
śmiało zatopiłam duszę
w jesiennieniu, nostalgicznych mgłach.
Komentarze (17)
Dziękuję :)
i tak nie zapomnisz
pozdrawiam
pięknie i niesamowicie romantycznie
tęsknota jak miłość wzmacnia
pozdrawiam
pięknie odmalowana słowami tęsknota za latem gdy ono
przemija, pozdrawiam ;)
Ten nenufar zawojował moją wyobraźnię;) Pozdrawiam:)
Tęsknoya wpisana jest w nasze życie
Piękny wiersz :)
Wspaniała nostalgia malowana kolorami i
słowem.Pozdrawiam:)
Ładnie.
Tęsknota na pieknym latem. Serdecznie pozdrawiam.
Lubię takie nostalgiczne
klimaty,a nenufar kojarzą mi
się z "Nocami i dniami"...
Pozdrawiam serdecznie,
dobrej nocy życząc
Po przeczytaniu Twojego wiersza, też zatęskniłem. Po
prostu pięknie. Pozdrawiam
Unosząca się mgła takie samo piękno ma jak zachód
słońca:)
Pozdrawiam serdecznie:) dziękuję za odwiedziny i miły
komentarz:)
Tesknota za latem, cos pieknego:-) ale ja sie nie
martwie za rok znowu nas zachwyci teraz pora na pania
jesien:-) pozdrawiam
Smutna i ładna. Dobranoc