Testament
Kiedy już skończę swą wędrówkę,
na grobie mym posadźcie kwiaty.
Niechaj zapachem swym przypomną
tę, co kochała je przed laty.
Nad grobem mym posadźcie drzewo
(będzie mu świecić moja gwiazda).
Niech pośród jego zieloności
tysiące ptaków wije gniazda.
Niech nad mym grobem nikt nie płacze-
wszak będę w każdym szumie drzewa,
w lekkim zapachu płatków kwiatów,
w piosence, którą ptak zaśpiewa.
Kalina Beluch
autor
kalina
Dodano: 2006-10-30 07:57:16
Ten wiersz przeczytano 584 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.