testament...
czerwonych kwiatów świeży pęk
w cieniu nocy upadnie
i tylko na dnie serca
cichy jęk zostanie
na zawsze żal,dziecinny szloch
w opuszczonych progach duch,
a na drogach życia
lekki proch zostanie
ciemnej zjawy niemy wzrok
po tamtej stronie tęczy
na ustach i źrenicach
tajemniczy mrok zostanie
autor
duszek1
Dodano: 2009-12-20 00:33:36
Ten wiersz przeczytano 722 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
ilez bólu w slowach, po utracie kochanej osoby...
ludzie odchodzą zostają po nich wspomnienia, żal,
łzy...z prochu powstałeś i w proch się obrócisz...mam
nadzieję, że po tamtej stronie tęczy jest
pięknie...ładny, refleksyjny wiersz ...pozdrawiam
Ciekawie napisany wiersz, aż się zamyśliłem.
pozdrawiam
pięknie, poetycko napisany wiersz. dopracowałabym go
na rymowany. pozdrawiam.