Tętno

Mój Pociąg
pełen jest

zwiędłych dłoni
zawieszonych
w
niepewnym
geście

otwartych
okien

kości
na
torach

uśmiechów
zamkniętych
w walizce
ze
łzami
pudełkiem
herbatników

i

oczu
wpatrzonych
z wyrzutem
gdy
mówię
że nie mam
biletu

że
- nie mam -

zielone linie
za oknem
kuszą
i
firanka
tak
pięknie
faluje

koła stukają
podwójne serca

stukstuk stukstuk

i ja biję
w przyspieszonym
lękorytmie
zaciskając
pięści
na kształt
dwóch
serc

autor

aisa naty

Napisany: 2007-05-05 Dodano: 2007-05-06 10:59:03

Ten wiersz przeczytano 570 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie