Tinctura Opii

opium

pod księżyca światłem blado-chorobliwym
stoi we mgle dom, stary-osobliwy
szyby jego drapią sękate pazury
czas przyozdobił dach w niechlujne ażury

trzewia domu mruczą, szeptem przepocone ściany
rój szczerbatych schodów szczerzy się zaspany
a w najgłębszym mroku, w piwnic korytarzach
widać suchą postać, co się toczy jak zaraza

na rdzą pokrytych klinach w pokrzywionym rzędzie
mętne oczy panów z płócien patrzą wszędzie
w ich władaniu progi i próchen korony
służby białe kości, pogięte w ukłony


laudanum

otwieram drzwi skrzypiące, świece dzierżę w dłoni
wlewam krztynę światła, ta przed mrokiem mnie osłoni
nagle widzę coś! znów twarz w rozlanym winie
a może to pysk diabła? co straszy tam w kominie

autor

DMN

Dodano: 2011-12-02 22:23:51

Ten wiersz przeczytano 770 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie