Titanic

Witaj.
Bardzo dobry i ciekawy wiersz, z mocnym
przesłaniem.Zacznijmy w końcu się kategorycznie
przeciwstawiać, przestańmy być ślepi i głusi i
zacznijmy od siebie, zmieniać tę rzeczywistość, póki
może jest jeszcze czas.
Ale każdy tylko wzrusza ramionami i to jest najgorsze.

Wiersz, bardzo się podoba i jest potrzebny.
Pozdrawiam.:)

ładnie o tych ważnych sprawach:)

Choć*

hoć świat w morzu odpadków i upale kona,
Wokół tylko ślepota i instynktu zanik.
„Siekiera do korzenia drzew już przyłożona”*,
Ale z dumnym hałasem wciąż płynie Titanic.
Powiem Ci że chylę czoła. Lepiej tego ująć się nie
da.Pozdrawiam

Bardzo smutna rzeczywistość, wspaniale ukazałeś to
wszystko co gubi ludzkość,cieplutko pozdrawiam :)

Gorzka alegoria i bardzo prawdziwa. Trafne porównanie
do Titanica...choc tam muzyka wciąż gra, tylko w innym
znaczeniu. Pozdrawiam z podobaniem :)

Ciekawy wiersz i smutna prawda o naszych czasach.
Toniemy lecz muzyka gra...
Pozdrawiam serdecznie :)

Gorzka prawda:(
Ładnie to pokazałeś.
Pozdrawiam Michale:)*

No cóż - jest tak, jak mowisz. A wiersz - stanowić
może podwujną alegorię.
Piąteczka:) - żółwik.

więc korzystajmy z dnia każdego... nim okręt pójdzie
na dno... a kapitan ostatni zejdzie pytając dlaczego
...

Wielu ludzi lubi się bawić bez względu na wszystko.
Pozdrawiam.

Patrzymy, rozumiemy i tkwimy w bezwładzie. Zbiorowe
samobójstwo.
Kogo/czego będzie ocaleniem?

Michale, pozdrawiam i dziękuję.

Ciekawe porównanie Ziemi, która jest ukresu swoich
możliwości do tonącego Titanica.
O ironio - powiedzenie „Po nas choćby potop!”
skojarzyło mi się nie tylko z rozrzutną Madame de
Pompadour. Historia lubi się powtarzać...
Pozdrawiam!

a na Titanicu orkiestra wciąż gra ...