To była muzyka podniebienia

Muzyka podniebienia


Ponury dzień jakby sól wsypano do cukru
urozmaicić go pragnę, dodając lukru
Samochodem omijałem to mokre z nieba
suchuteńki podjechałem tam gdzie trzeba

Wysiadam, błyszczą szkła i porcelana
ciastko proszę, kawa- potężnego szatana
Ciasto wybrać było trudno, tak jak osiołkowi w żłobie..
po deliberacjach z kelnerkami, wybrałem ot takie sobie

Czego w tym ciastku o wymiarach cegły nie było
nie wymienię, kartki by na spisanie nie starczyło
Jedno wspomnę tak ot mimochodem, z przymkniętymi oczyma
to był subtelny taniec, to była muzyka podniebienia

Kawa, wzdycham, filiżanka mała jak krawcowej naparstek
ile aromatu, zapachu, mojej wiedzy i słów niedostatek
Gdy w metalowym pudełku schowana była cena
podana przez wyjątkowo pięknie ubranego kelnera

Nie zaglądałem – podałem mu na kartce moje numery kodowe
całą fiszkę mu w rękę, niech chłopak ma dzień kokosowy

Autor: slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2017-07-19 Dodano: 2017-07-19 07:41:35

Ten wiersz przeczytano 567 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie