to, co mnie przenika.

substancja wybitnie trująca.

odejdź, chaosie
zgiń
przepadnij

blizno na moim sercu

lub przybądź
naostrzony, srebrny mieczu

płaszczu goryczy

szal sznurów z ognia
owijający się na mojej szyi

odejdź..!

przeklęty
zgorzkniały
zazdrosny
znienawidzony
i nienawistny
pełen żalu..

głodny miłości
pełen obojętności
udawanej
obkutej w lód

spontaniczny
nieprzewidywalny
ruchliwy

podstępny

nie mów do mnie szeptem

wiesz, że boję się siebie.

autor

dż.

Napisany: 2008-02-11 Dodano: 2008-03-26 20:49:09

Ten wiersz przeczytano 675 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie