To, co na wage zlota

Trwam w niepewnosci...
i gdzie ja jes­tem ? i co ja ro­bie ?
Bu­duje for­te­ce z przeszlosci,
bo zaw­sze bez­pie­czniej by­lo przy Tobie...

Zak­li­nam w duszy ulot­ne radosci,
zlorzeczac te­mu, co krad­nie prostote
kto­ra tak cie­szy, koi i leczy,
kto­ra op­ly­wa naj­szeczer­szym zlotem...


Dzis... jes­tem pew­na, w tej niepewnosci,
ze by­les os­to­ja, przes­lodkim azylem,
lecz nig­dy nie wro­ce, bo raz ut­ra­cilam
wiare, nadzieje w szczes­cie... w te chwile...

autor

Balonowa

Napisany: 2013-03-20 Dodano: 2013-03-20 20:37:21

Ten wiersz przeczytano 762 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie