To co pozostało...
Pozostawiłeś obraz, który myśmy
chcieli...
Pozostawiłeś po sobie zapach, na
pościeli...
Pozostawiłeś żar, który trwał bez
końca...
Pozostawiłeś mały promyczek słońca...
Pozostawiłeś chwile, które miło
wspomnieć...
Pozostawiłeś smak, którego nie da się
zapomnieć...
Pozostawiłeś po sobie odrobinę
grzechu...
Pozostawiłeś myśli, które nie dają
oddechu...
"...widzisz jesteś jak ta myśl niespokojna, co bezustannie draży umysł"
Komentarze (4)
ten "zapach na pościeli' jest troche nieestetyczny.
Mnie drażni. Ale rozumiem, że chodziło o rym do
"chcieli"
Całe nasze życie jest jedną wielką bazą wspomnień
To co pozostalo tego nikt nam z serca nie zabierze...
nie podoba mi się forma wyrazu, te rymy takie passe,