To, co się skończyło. Z...

"Marzę o cofnięciu czasu. Chciałbym wrócić na pewne rozstaje dróg w swoim życiu, jeszcze raz przeczytać uważnie napisy na drogowskazach i pójść w innym kierunku." — Janusz Leon Wiśniewski

Przeszłość.
Powracające wspomnienia tego, co było.
Tego, co się wydarzyło.
A to, co się ukryło.
Nasza mocna więź, która z biegiem zdarzeń i obecnością ludzi, którzy mieli złe zamiary - zerwała się.
Znikła niczym kropla deszczu spływająca po policzku.
Jak uśmiech z twarzy dziecka, które nie dostało tego, co chciało.
To, co nas łączyło już nie istnieje.
Moc, tak bliskiego przywiązania się do jednego człowieka była niemożliwa.
Moc, oswojenia się i dacia się oswoić jest ryzykowna i bolesna.
A jednak to uczyniłam.
Dlaczego?
Zadając sobie te pytanie; szukam odpowiedzi.
Nie dostanę jej dopóki on nie zrozumie, że ją kryje.
Że to właśnie w nim jest odpowiedź na wszystko.
To właśnie on jest rozwiązaniem na wszystkie smutki, a przede wszystkim radości.
Bo ja tak bardzo tęsknię...
Moje jedyne marzenie; by go zobaczyć.

W pogoni za ratunkiem tego, co nas łączy. Dla Filipa.

autor

Caanuś

Dodano: 2009-01-30 23:08:46

Ten wiersz przeczytano 642 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Toniczny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie