To co święte…
Zobaczyłem w kroplach rosy
Usłyszałem w ptaków śpiewie
W świętym gaju bogów naszych
Duch zamieszkał w każdym drzewie
W tobie we mnie żyją słowa
Tej historii tajemnice
Uwierz powstań podnieś głowę
Poczuj tę wymowną ciszę
Zapisane i zaklęte
Nie zmienione nie wzruszone
Chociaż przez wszystkich przeklęte
Tak naprawdę wymarzone
Wielkim cudem jest istnienie
A największym cudem życie
W jego kręgu niewzruszenie
Trwamy od wieków po dzisiaj…
JW.
autor
przyjacielBiB
Dodano: 2020-10-31 18:51:53
Ten wiersz przeczytano 525 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Ciekawy wiersz z dobrą puentą.
Pozdrawiam serdecznie
Piękny wiersz.
Dołączam do czytelników, którym spodobała się ta
melodyjna pochwała życia. Miłego wieczoru:)
Oby owe trwanie było jak najdłużej.
Pozdrawiam.
Marek
Piękny
Piękny wiersz i przesłanie też,
dobrej nocy życzę :)
bardzo na plus
pozdrawiam serdecznie
Tak, życie to cud...
Pozdrawiam serdecznie :)
tak, życie jest największym cudem.
†††
+