To co złączył Bóg nie rozdzieli...

Wsparta na Twym ramieniu
Pójdę choćby przez płomienie
Ku nadziei ku przeznaczeniu
Powołam do życia marzenie

Nie ulęknę się ciemności
Ni złowrogich dni
Owinięci wstęgą miłości
Razem będziemy szli

Na uczuciu wsparci
Przemierzymy ścieżki kręte
Bo jesteśmy warci
Tego co jest święte

Nikt nam nie oddzieli
Połączonych dłoni
Będziemy się weselić
I za szczęściem gonić

Bo warto przypomnieć znów
Przysięgę w w swojej głowie
To co złączył Bóg
Nie rozdzieli człowiek

autor

suzzi

Napisany: 2006-10-12 Dodano: 2006-10-12 13:40:12

Ten wiersz przeczytano 531 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie