To jest życie...................

Wszystkim co stracili Najbliższą osobę sercu

Miłościwy Stwórca tknął we mnie To życie
nie dając gwaranci życia w dobrobycie
Pozwolił żyć razem pomiędzy innymi
przykazując wszystkim by uczciwi byli
Tak więc życie biegło i lata mijały
i było cudownie kiedy byłem mały
Czas szybko upływał w radości swawoli
stałem się młodzieńcem poszedłem do szkoły
Szkoły ukończyłem minął czas młodości
uzyskałem wtedy glejt swej dojrzałości
Poznałem dziewczynę szczerze pokochałem
Bez Niej ani chwili żyć dalej nie chciałem
Było tak przyjemnie przyszły na świat dzieci
nikt się nie przejmował że czas szybko leci
Lecz żyć długo w szczęściu nie było mi dane
dopadło mą żonę stwardnienie rozsiane
I choć ta choroba to nie raka tchnienie
lecz w środku człowieka sieje spustoszenie
Organ za narządem gdzieś w nicość odchodzi
a duszy i ciału coraz bardziej szkodzi
A ja trwałem przy Niej na mękę patrzyłem
lecz pomóc Najdroższej nic nie potrafiłem
Codziennie gdy mogłem za ręce Ją brałem
za szczęście mi dane ręce całowałem
Aż kiedyś na wiosnę kiedy już nadeszła
w pokoju i ciszy żona ma odeszła
Lecz zanim odeszła i choć słaba była
to ręce mi podała i się przytuliła
I tak powolutku prężąc wątłe ramie
poszła Tam do nieba szykować mieszkania
Już od tamtej pory ból wielki mnie trawił
czemu Bóg Ją zabrał a mnie Tu zostawił
Obserwuję niebo a gdy gwiazda spadnie
wierzę że Ona czeka czeka tylko na mnie
I ja tęsknię za Nią i czas wyczekuję
że znów będę przy Niej i Ją pocałuję

autor

LUBELAK

Napisany: 2015-07-02 Dodano: 2015-07-02 11:25:43

Ten wiersz przeczytano 633 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie