To już czas
Przyklęknął anioł
wysupłał myśli
wątłe ciało
przeciążyły skrzydła
Biały szal
opadł na twarz
zasłonił grymas
przytłumił oddech
Krucha dłoń
błądzi po omacku
rozgorączkowane ramiona
to już czas...
autor
otucha
Dodano: 2013-01-30 08:20:26
Ten wiersz przeczytano 874 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
aż westchnęłam... czy to już czas? kiedyś zadałam
sobie takie pytanie, wirując w rozpędzonym
samochodzie, ale jednak anioł osłonił mnie skrzydłami
szepcząc "jeszcze nie teraz" , bardzo poruszył mnie
ten wiersz
Bo ten wiersz dotyka duszy, pięknie ale bardzo smutno.
Bo taki jest...
AnnWiecznaTęsknota potrafisz wnikać w duszę
Odebrałam ten wiersz jako bardzo smutny...
Już czas do snu, nas kołysze...
Dobranoc.
To już czas, żeby powstał 201 wiersz! gratuluję
200-setnego wiersza!
Pozdrawiam serdecznie:)
ten anioł przyniósł pocieszenie a czas jest i go nie
ma pojęcie względne :-)
pozdrawiam:-)
czas rzecz względna
raz pracuje dla nas,
albo my dla czasu
Pozdrawiam serdecznie