to nie wiersz to 100 procent życia

dwie kobiety w niewielkich chustkach

na głowach azylantki z Groznego

skromne i po cichu smutne

ze zgodą w ciemnych oczach



już długo tu płyną miesiące

dzieci w szkole świergoczą po polsku

odegnane pierwotne lęki

pospołu z ojczystą mową



jak wam się wiedzie? dawolny?

tak nie strieliajut i nie ubiwajut

swajo praszli wzrosłyje

dzieciej żałko jutro mgliste



starannie skrywane ramiona

głowy okrywać- tradycja

kultura obyczaj i wiara

i ludzkie dłonie nie kule



choć ciężko i szarpie tęsknota

do bliskich do kraju do siebie

to jeszcze znajdzie się kromka

bezpiecznego chleba dla dzieci



a w życiu tyle ważności

tego co warto co trzeba

i najważniejsze to życie

nie kupisz go tanio z przeceny

autor

grusz-ela

Napisany: 2006-10-23 Dodano: 2006-10-24 00:03:03

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie