To przez śmierć niesprawiedliwą

Dla wszystkich, którzy stracili ukochaną osobę.

Widziałeś ten mrok w jej oczach,
Opuszczone z bezradności dłonie,
Zastanawiasz się z jakiego powodu
Odmawia ciągle pomocy Twojej.

Nie chce się ani trochę odzywać,
Woli dom i chwile samotności,
Myślisz, "O czym tak rozmyśla?
O pięniądzach?Czy miłości?"

Już nie jest taka, jak kiedyś,
Ciągle patrzy się w gwiazdy
I powtarza jak opętana,
Że właśnie tam jest ktoś ważny...

Zaczęła malować obrazy,
Pełno na nich niebieskich chmur,
Nie chce o nich rozmawiać,
Szeptając tylko "wyrażają ból...".

I nie chce odzywać się do nikogo,
Przyjaciół zostawiła wszystkich...
To nie jest bajka o Kopciuszku...
Jej po prostu zmarł ktoś bliski...

Nigdy nie pogodzimy się ze śmiercią najbliższego...

autor

iskierka_nadziei

Napisany: 2006-07-19 Dodano: 2006-07-19 20:44:15

Ten wiersz przeczytano 641 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie