To takie ważne...

Dla Tomka:)

Choć ciało me pragnie odpoczynku
Jestem słaba, opadłam z sił
Nie pozostawię tego wszystkiego w spoczynku,
By życie w pośpiechu nie odebrało mi pięknych chwil...

Często marzę, zagłębiam się w inny świat...
I nikt mi tego nie odbierze!
(Wtedy) pragnę beztrosko zasnąć na kilka lat
Lecz w marzenia swe głęboko wierzę!

Być może naiwność (?) trochę przymyka mi oczy,
Być może zbyt mały bagaż doświadczeń niosę na plecach...
Wiele ludzi mnie jeszcze zaskoczy,
A co dziś pozostało w naszych sercach?..

Ból. cierpienie, strach przed następnym ciosem...
Nawet najbliżsi potrafią być obcy!
Codzienna walka z niepokonanym (?) losem...
Najłatwiej schować się w świetle nocy...

Co się stało z wyrazem naszych twarzy?
Kto jeszcze ma śmiałośc o tym rozmawiać?
Zapominamy o wsparciu tyle razy...
Potrafimy brać, nie umiemy dawać...

Więc przynajmniej TY, który mnie rozumiesz bez słów,
Pomóż mi udowodnić to, że się mylę!
Przywróć słońce na niebo znów,
Zaniechane wartości i barwne motyle...

autor

Blue dress

Napisany: 2006-11-11 Dodano: 2006-12-12 11:21:38

Ten wiersz przeczytano 477 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie