To tylko bukwie
Już wiesz? Mgły kładą się jak długie
a słońce nic nie obiecuje.
Liść kolorowym pocałunkiem
obdarza częściej pola puste
gdzie buk zapomniał o człowieku
a błogo sławi zbożne rżyska.
Z jarzębinowych wiatr wypieków
plecie różańce. Stara pliszka
ostatnią spowiedź przed odlotem
odbyła w rowie. Poniewierka.
Da buk nam złota, w życie wplotę,
taka jesienna. Rwana przez wiatr.
autor
Stella-Jagoda
Dodano: 2019-08-22 13:15:40
Ten wiersz przeczytano 2706 razy
Oddanych głosów: 83
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (89)
Jak Bóg da, to i buk złotem sypnie, stara pliszka z
wiatrem szybciej doleci do celu, a jak przyjdzie ten
czas to i buk popłynie przez Bug, i stanie się zadość
wszystkiemu.
o każdej porze warto poczytać
Dobry w refleksji wiersz... pozdrawiam
Piękny wiersz, pozdrawiam
Jesień też ma kolory jak również życie w każdym wieku
+
Smutna pora roku tak jak i w życiu, mądra refleksja.
Pozdrawiam Stello
czyta się zgrabnie od wersu do... końcówki jak
wędrówka czy spacer wśród różnych odczuć i obrazów
jest kunszt i jest klimat i jest liryka...pozdrawiam
Superowo ;) pozdrawiam i głosik zostawiam +
Super wiersz.
Dobrego dnia Stello-Jagódko:))
JAK ładnie!
Bardzo dziękuję za odwiedziny.
Kobalt
:)pozdrawiam+
Dziekuje serdecznie kolejnym gościom za chwile przy
moim wierszyku :)
smutno mi ...
Znam już prawie na pamięć...
Wracam, gdy jest tak, jak dziś.
Dziękując Ci za pamięć, Ewo, chciałabym dodać, że
pobędę u Ciebie jeszcze chwilę, aż dopijemy nasze
kawy.