To tylko bukwie
Już wiesz? Mgły kładą się jak długie
a słońce nic nie obiecuje.
Liść kolorowym pocałunkiem
obdarza częściej pola puste
gdzie buk zapomniał o człowieku
a błogo sławi zbożne rżyska.
Z jarzębinowych wiatr wypieków
plecie różańce. Stara pliszka
ostatnią spowiedź przed odlotem
odbyła w rowie. Poniewierka.
Da buk nam złota, w życie wplotę,
taka jesienna. Rwana przez wiatr.
autor
Stella-Jagoda
Dodano: 2019-08-22 13:15:40
Ten wiersz przeczytano 2705 razy
Oddanych głosów: 83
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (89)
To jest prawdziwa poezja. Bardzo lubie Twoja forme
zapisu strof, Stello.
Pozdrawiam z duzym podobaniem :)
Piękny wiersz. Mnie się zdaje, że jest jedna inwersja,
chyba że...
Pozdrawiam :)
Ładny obrazek przyrody...
Miłego wieczoru:)
Piękny wiersz:)
Ślicznie , bardzo melancholijnie o przyrodzie.
Pozdrawiam ☺️
Ładna jesienna melancholia. A ten buk to dla zmyłki?
Pozdrawiam
Jestę fanę. Buk mi świadkiem ;)
Czysta poezja! Podziwiam!
Pozdrawiam serdecznie :)
Ewo u nas we wsi mówi się na to - buczyna, zajadamy
się tymi nasionami, chociaż przy obieraniu jest trochę
kłopotu. Dziki maja z tym frajdę bo zżerają nawet z
ziemią.
Pozdrawiam, wiersz pierwsza klasa, mam bukowy las
przed domem 100 m i mogę Cię uwiarygodnić.
Piękny, kolorowy, ciepły wczesnojesienny klimacik.
Pozdrawiam :)
Ewo, o tak taka jesień, rwana przez wiatr, melancholia
przepięknie przeplata się po strofach:)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
Pięknie i melancholijnie
Pozdrawiam
Przepiękny melanchlijny wiersz Ewuniu :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Mistrzostwo używania słów...
Pozdrawiam serdecznie, miłego dnia
Ten smutny obraz późnej jesieni sprawia, że łezka
zakręciła mi się w oku na szczęście mamy jeszcze
lato... Pozdrawiam Cię serdecznie Stello-Jagodo :)