To tylko bukwie
Już wiesz? Mgły kładą się jak długie
a słońce nic nie obiecuje.
Liść kolorowym pocałunkiem
obdarza częściej pola puste
gdzie buk zapomniał o człowieku
a błogo sławi zbożne rżyska.
Z jarzębinowych wiatr wypieków
plecie różańce. Stara pliszka
ostatnią spowiedź przed odlotem
odbyła w rowie. Poniewierka.
Da buk nam złota, w życie wplotę,
taka jesienna. Rwana przez wiatr.
autor
Stella-Jagoda
Dodano: 2019-08-22 13:15:40
Ten wiersz przeczytano 2702 razy
Oddanych głosów: 83
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (89)
Z zachwytem zawsze Cię czytam Ewo :)
Pozdrawiam:*)
Zgłębianie tajemnicy Twoich wierszy Ewo to czysta
przyjemność :)
W tym melancholijnym nastroju mam nadzieję na spokojne
sny :)
Pozdrawiam z uśmiechem, dobranoc :)
Piekny,finezyjny wiersz. Perelka.Pozdrawiam.
...jeszcze tu wrócę:))
uroczy obrazowy wiersz - masz swój niepowtarzalny styl
pisania wierszy który mnie urzeka:-)
pozdrawiam
interesująca treść
Dołączam do zachwyconych grą słów i klimatem. Miłego
dnia:)
Śliczny. Pozdrawiam:)
naturalnie boska gra słów, razem z tytułem... i tylko
wiatr w rozterkach?
Witaj Stello.
Przepieknie, chociaż z nutką smuteczku, o przemijaniu,
pomimo, pięknych obrazów, nadchodzącej jesieni.
Na TAK!
Pozdrawiam serdecznie, pogodnego wieczoru.:)
Nie inaczej jak ponizej komentujace towarzystwo,
bardzo ze pieknie:)
jesień też jest piękna jak Twój wiersz ...
Pięknie!
Pozdrawiam :)
I Tobie zagląda już przez ramię jesień, szepcząc
piękne słowa.
Pozdrawiam cieplutko :)
Wciąż trzymasz wysoką formę i to cieszy czytelnika.
Pozdrawiam serdecznie :)