To tylko wszystko
tak naprawdę mnie nie ma
w pogoni za życiem uciekam przed
śmiercią
pomiędzy ogniem a wodą
strzępy ciszy tkwią w potrzasku
połamany szkielet horyzontu myśli
dźwiga nieuchronną sypkość przemijania
faktów
moje wspomnienia to tylko życiorys
usypany z tego co chciałem i co mogłem
wyryty na pomiętej kartce papieru
gdzie szukać prawdy
w biciu serca
zapachu ziemi
czy w pytaniu o sens trwania
nieskończoności
pomiędzy bólem matki rodzicielki
a garścią prochu rzuconego na wieko
trumny
jest wszystko kiedy trwa
nie ma nic kiedy przeminie
nawet groby umierają w milczeniu
jak usta obsypane złotem
tego wszystkiego
co było potem
Z tomiku - ,,To tylko wszystko,,
Komentarze (29)
Wena dziękuję za opinię i pozdrawiam :)
Ignotus dziękuję za zgłębiony komentarz.
Pozdrawiam :)
AMOR dziękuję za dobre słowo.
Pozdrawiam :)
Jelonek dziękuję za mnogość komentarzy ;)
Pozdrawiam.
przed śmiercią nie da się uciec
ciekawie piszesz Mirku
miłego dnia życzę :)
moment uwięzienia w niezrealizowaniu i bezsensie - cud
życia
Janina Kraj Raczyńska - tak, refleksja nad prawdą -
jednak chyba nie całą :) Dziękuję za komentarz i
pozdrawiam :)
Sotek - dziękuję za komentarz i pozdrawiam :)
Życiowy przekaz skłaniający czytelnika do refleksji
nad wartościami owego życia.
Pozdrawiam:)
Marek
Świetny wiersz, krótki a z całą refleksyjną prawdą
nad istotą życia :)
Fajny, refleksyjny wiersz, pozdrawiam :)
Oczywiście Mirosławie, połknęło mi sylabę, sorry... :)
Oczywiście Mirosławie, połknęło mi sylabę, sorry... :)
"To tylko wszystko", tylko... Twój wiersz mnie
zatrzymał @Misławie. Pozdrawiam.
"To tylko wszystko", tylko... Twój wiersz mnie
zatrzymał @Misławie. Pozdrawiam.