To za dużo...
Przytul mnie tak, jak matka przytula swoje
dziecko.
Powitaj mnie tak, jak witają się
przyjaciele po długiej rozłące.
Zaufaj mi tak, jak ufa sobie kochające się
małżeństwo.
Żegnaj mnie tak, jakbyśmy się mieli już
nigdy nie spotkać.
Myśl o mnie tak, jakbyś myślał o
największym skarbie.
Kochaj mnie tak, jak ja cię kocham...
Czy za dużo wymagam?
autor
Kwiatuszek16
Dodano: 2007-06-08 22:32:27
Ten wiersz przeczytano 572 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Naprawdę dobre porównania, najbardziej ujęło mnie
"Żegnaj mnie tak, jakbyśmy się mieli już nigdy nie
spotkać", w moim odbiorze bardzo silne, ale gdy
odchodzi ktoś bliski, a my żegnamy go po raz ostatni,
zmienia się nasze postrzeganie świata i nawet
najcieplejsze powitanie nie ma mocy ostatniego
pożegnania, więc ostrożnie ;). Pytanie na końcu może
nie mieć jednak odpowiedzi, albo odpowiedź tą będzie
znał jedynie autor wiersza/ podmiot liryczny. Wiersz
dobry, emanuje uczuciami.
Myśl o mnie tak, jakbyś myślał o największym
skarbie......ciekawe przesłanie...w wierszu ujęte.....
Ładny wiersz, ale czasami osoby które kochamy nie
umieją nam tego samego okazać. Ja nie umiałam
powiedzieć "kocham" i straciłam kogoś najważniejszego
w moim życiu. Teraz żałuję, a wszyscy mówią "nie był
Ciebie wart", to nie prawda ja zawiniłam. Mam nadzieje
że chodziaz Tobie sie uda.