To życie takie niepoukładane...
Liryka roli
Wszystko wydaje się rozmazane,
To, to życie takie nie poukładane.
Są chwile, które zapadają nam w pamięć,
Niekoniecznie wywołujące złą zmieć.
Bywają i szczęśliwe chwile,
Dobrze, że mamy chociaż tyle.
Bo gdy i ten promyk wiatr nam zwieje,
Będziemy przedzierać się przez te
knieje.
Aż dojdziemy do rozstaju dróg,
A tam spotka nas odwieczny wróg.
Mówicie, że jestem Waszym promyczkiem szczęścia??? Ale ja czuje, że się powoli wypalam...
autor
Nana
Dodano: 2006-01-07 17:41:53
Ten wiersz przeczytano 421 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.