Toast miodem wypity.

Wiosna w tym roku budzi się ospale,
Choć zimy praktycznie nie było,
Kwiat pąk rozwija nieśmiało na skale
Czekając na pszczół słodką miłość.


A pszczoły śnią w ulu o lecie słonecznym,
Porannym przymrozkiem zaspane,
Czasem toast piją swym miodem stuletnim
Za dni lata ciepłe, tak oczekiwane.


Wypijmy więc toast i my miodem pitnym
Za kwiaty, za lato , za wiosnę
Za miłość, za przyjaźń słoneczno-błękitną
Pod niebem kwietniowo-radosnym.


Wiersze te poświęcam memu sercu bliskim
Tym co miłość dają, i co przyjaźń dali,
Toast miodem wznoszę za Was bliscy wszystkich
”Sensem życia Ci są ,co nas pokochali”


31 III 07 godz. 21:40

Annie

autor

Andrzej Trzebicki

Napisany: 2007-03-31 Dodano: 2007-04-01 21:25:30

Ten wiersz przeczytano 858 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Życzenia

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie