W tonacji radosnej
Marzenia tęsknicą spływają w zielenie,
rankiem nasłuchują słowiczej ballady,
a za oknem sceny, śnieżnobiałym pędzlem,
roztaczają pejzaż z licem bardzo bladym.
Myśl się nie poddaje chłodnym nutom
stycznia,
wpływa wartką falą w cieple nurty
wiosny,
delikatny promień tak miło roztkliwia,
serce kreśli nuty w tonacji radosnej.
Zmysły sączą zapach soczystej zieleni,
skowronkowym wierszom nigdy nie ma
końca,
szafran się fioleci, pierwiosnek
czerwieni,
dusza wyśpiewuje– tak bardzo cię kocham.
Komentarze (23)
Tak, to jest "skowronkowy wiersz", bardzo urokliwy.
Pozdrawiam
Popatrz - za oknem styczeń, a u ciebie szafran się
fioleci, znaczy w sercu maj?
Magdo ale Ty potrafisz rozmrzyć. Pięknie o przyrodzie
i miłości. Pozdrawiam zauroczona:-)
w takiej tonacji chciałbym aby upływały moje chwile
życia
pozdrawiam
magdo* jaki piękny wiersz o miłości. Super! Pozdrawiam
rozmarzona. Zmysły nasycone - dzięki Tobie:)
I ja kocham... Twoje wiersze :-)
Romantycznie, ze ach:)
Pozdrawiam, magda*)
Alez romantycznie, Madziu :)
Madziu jak zawsze cudownie kolorujesz i rozmarzasz :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Madziu tematyka wiersza przypominasz wiersz Stelli.
Ależ wy obie potraficie czarować :)))
No cholerka nie umiem, ni jak nie umiem z takim
rozmarzeniem napisać...Tylko smutki mi wychodza jako
tako.PLus:)
Ładnie rozmarzony... jak to u magdy* :)
Pozdrawiam :)
Ładnie napisane, bardzo obrazowo
pozdrawiam
i koronkowym :)
u ciebie nie ma końca skowronkowym wierszom, Magdo :)
pozdrawiam