Tonę...

Tonę...
W mojej łodzi zrobiła się dziurka...
Woda zaczyna wlewać się do niej...
Zanurzam się razem z nią...

Kto poda mi kapok,
Bym mogła cało z tego wyjść?

Sama na oceanie łez...
Zatapiam się...
Tonę...
Wciąż...
Tak długo...
I bezwiednie zaczynam tracić siły...
Me oczy powoli zamykają się...
Jeszcze tylko łzy z nich wypławają...
Nie chcą tu zostać...
W martwym ciele...
Które bez życia utonie...
I zostanie...
Tam na dnie...
Dopóki nie przyjdzie sztorm...
I nie wyrzuci go an brzeg...
Dając szansę...
na ponowne...
ŻYCIE....

autor

Atkax

Napisany: 2005-01-11 Dodano: 2005-01-14 15:05:42

Ten wiersz przeczytano 493 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie