Tory do piekła XVIII i XIX

Pewnego dnia głośnik na majdanie,
podał że Polakom skrócono zesłanie.
Amnestia katorgę darowała -
i powrócić do swych domów zezwalała.

Nowy pakt sowietów z aliantami,
zbratał ofiary ze swymi ciemiężcami.
Stalin pozwolił Wojsko sformować,
by Polacy mogli z Hitlerem wojować.

Zesłańcy krzywdy swe zapomnieli,
z nowych sojuszników cieszyć się musieli.
Apelu Andersa posłuchali -
do Wojska Polskiego chętnie wstępowali.

Szwagier i brat mamy, dwaj żołnierze,
los swój Sikorskiemu złożyli w ofierze.
Jako jedni z pierwszych mundur wzięli,
walczyć o Ojczyznę, o wolność pragnęli.

Historia jednak woltę zrobiła,
polityka znowu z Polaków zakpiła.
Stalinowi nas przehandlowali -
Polacy raz jeszcze swą przyszłość przegrali.

Korpus Polskich Sił Zbrojnych. Mój Boże,
uciec musiał statkami do Persji morzem.
I Sowieci szybko zrozumieli,
że z nich niewolników już nie będą mieli.

Żar wolności raz już rozniecony,
przez Polaków w sercach będzie obroniony.
Anders gdy raz już Polskę wyzwoli -
na komunizm sowiecki im nie pozwoli...





XIX


Odpływali z Korpusem rozdarci,
z niewoli swej przez rząd Londyński wydarci.
Serca bić się o Ojczyznę rwały,
o rodziny które zostać tam musiały.

Szli do boju z pieśnią o wolności,
Ojczyźnie swej niosąc znicz niepodległości.
W Polskich mundurach,i ich orłami,
szli,lufy armatnie zatykać czapkami.

W Persji i Egipcie pozbierani,
zostali nareszcie umundurowani.
I w swych modlitwach prosili Boga,
aby jak najszybciej wyruszyć na wroga.

Aleksandria skwarem ich przyjęła,
Większość swoje włosy aż do skóry ścięła.
Wuj swą łysinę polubił nową,
i do końca życia chodził z gołą głową.

Aż w końcu na front do Włoch dotarli,
na Monte Casino po trupach się wdarli.
Na Świat rozsławili Polskie męstwo -
chociaż morze krwi kosztowało zwycięstwo.

Mogiłami cmentarz swój zasiali,
po białym krzyżu za odwagę dostali.
W rzędach tysiące leży Polaków,
pośród krwią zabarwionych czerwonych maków.

Do dzisiaj jeszcze żołnierzy wielu,
co rok się zjawia na poległych apelu.
Na klasztorną górę spoglądają -
jeszcze raz ją w swoich myślach zdobywają...


c.d.n.

autor

Stumpy

Napisany: 2017-02-03 Dodano: 2017-02-03 12:59:06

Ten wiersz przeczytano 646 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie