TOTUS TUUS

Wiersz powstał tuż po śmierci Ojca Świętego.

Trudno wyrazić słowami,
Żal i tęsknotę po Tobie.
Miliony dusz ze świecami
Żegnają Cię przy Twoim grobie.

Żegnają najpiękniej jak mogą,
Przez łzy i ludzkie oddanie,
Idąc Twą, ścieżką Twą drogą
Nie tutaj, lecz w Watykanie.

To dzisiaj cała Polska,
Słyszy szept dziadka Giewonta
Świerkowa mała gałązka
W rytm „Barki’ cichutko się pląta.

Wesoły zazwyczaj strumyk
Żałośnie dziś poszumuje
Wiernych rodaków tłumy
Wyjazd do Rzymu planuje.

A ja zostanę tu w Polsce
Choć Twoje ciało jest tam…
Ja, Giewont, potoki rwące
I piany bałtyckich fal.

Pozostała po Tobie pustka,
W mym sercu i sercach milionów,
I tylko ta mokra chustka
Nie tylko w dniu Twego zgonu…

Przez łzy jest wyrazić najprościej
Tęsknotę za naszym rodakiem,
Dlatego płaczemy żałośnie,
Za wielkim papieżem-Polakiem

To, czego tak pragnąłeś-
Czyli zjednanie ludzkości
Nastało, gdy już stanąłeś
U bramy niebiańskiej światłości.

Wiemy, że tylko Tyś
Potrafił wesprzeć nas młodych
Dlatego zbieramy się dziś
W pokoju i nastroju zgody.

Ty ofiarowałeś nas Matce-Maryi
To ona Cię usynowiła
Dziś świat się ku Niej chyli
By do nieba zaprowadziła.

A Ty byłeś i jesteś nam drogą,
Przewodnikiem naszych dusz.
Będziemy pamiętać o Tobie
I o tych słowach: ”TOTUS TUUS”

Nadchodzi rocznica śmierci Jana Pawła II, pamiętamy...

autor

Jeasmar

Napisany: 2005-04-03 Dodano: 2006-03-31 16:09:34

Ten wiersz przeczytano 714 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie